O CALENDARIO CELTA GALEGO. DO IMBOLC Á CANDELORIA

ADDECET: Sendo obxectivo estratéxico do Goberno galego a promoción das relacións cos países de lingua portuguesa, este historiador e arqueólogo do Concello de Narón, se suma ao Goberno  e o Parlamento galego que aprobou, por unanimidade, o 11 de marzo de 2014,  a Lei Valentín Paz-Andrade para o aproveitamento da lingua portuguesa e vínculos coa lusofonía  O historiador e arqueólogo da Câmara municipal de Narón, sendo objectivo estratégico do Governo galego a promoção das relações com os países de língua portuguesa, se suma ao Governo e o Parlamento galego que aprovou, por unanimidade, o 11 de Março de 2014, a  Lei Valentín Paz-Andrade para o aproveitamento da lingua portuguesa e vínculos coa lusofonía
[Recomendo para ter unha idea moi boa e completa da Candeloria  o artigo Tradiciones y creencias relacionadas con el día de Santa Brígida y la Candelaria”, de Fernando Alonso Romero / Primeiramente recomendo para ter uma ideia muito boa e completa da Candeloria o artigo Tradiciones y creencias relacionadas con el día de Santa Brígida y la Candelaria”, de Fernando Alonso Romero. / First of all I recommend to have a very clear and complete idea of the Candlemas this paper of Fernando Alonso Romero :  “Tradiciones y creencias relacionadas con el día de Santa Brígida y la Candelaria” in  Garoza: revista de la Sociedad Española de Estudios Literarios de Cultura PopularISSN 1577-8932, Nº. 11, 2011págs. 19-30]  Así mesmo como bibliografia complementaria cf. J. Vendryes, “Imbolc” Revue Celtique nº 41 (1870, 241-244) / Assim mesmo como bibliografia complementar cf. J. Vendryes, “Imbolc” Revue Celtique nº 41 (1870, 241-244)/ Also as a complementary bibliography cf. J. Vendryes, “Imbolc” Revue Celtique nº 41 (1870, 241-244)

Tentando eu respostar a unha equisa sobre a Candeloria solicitada por un coñecido [para o xornal Nós, (en xaneiro de 1999)] reparei que as perguntas que se me faciam, a modo de cuestionario, partían da base da previa existencia dunha cultura popular Celta naturalista, campesiña,  con unha relixión distinta e oposta ao corpo doctrinal da Igrexa Católica/ É um erro partir da presunção de uma cultura popular Celta naturalista, camponesa, com uma religião diferente e oposta ao corpo doctrinal da Igreja Católica / It is a mistake to assume a naturalistic, peasant Celtic popular culture, with a different religion, and opposite, to the doctrinal body of the Catholic Church

“Antes de respostar a estas preguntas”- díxenlle- “conven asentar dúas ideas”: “Dantes de responder a estas perguntas” -disse-lhe – “convém assentar duas ideias: Two ideas should be settled

1 PRIMEIRA IDEA / 1 FIRST IDEA

CELTAS DE PRIMEIRA “[…] No entanto, resulta-me muito difícil esquecer que o depoimento de César segundo o qual os Galos se chamaram a si mesmos Celtaeainda não tem encontrado nenhuma comprovação por outros indícios nem em a Galia de César nem muito menos em outras partes do mundo céltico antigo ou medieval. Seria estranho se a primeira prova de tal tradição de denominação a si mesmo aparecesse no extremo ocidente dos Povos aos que teria que adscribirse o nome Celta” ex Jürgen Untermann 1993.  Presumían de celtas como Tasionos -que não pôde ter chegado com as tropas auxiliares duma Roma que então esperava por Rómulo para arar o Pomoerio– mas sim pôde certificar seu ari, cf. ai. ‘aire’, “nobre”, origo Nerio da Celtae/Galtai, Celtia ou Galiza, o epígrafe sobre seu carneiro ou túmulo funerário, recentemente traduzido do Celta Antigo Comúm. Neste sentido convém assinalar como um epígrafe aposto à estela calcolítica que coroava o fundacional túmulo demarcatorio duma treba galaica em época Baixo Imperial, permite deduzir a existência na Galtai ou Kaltai, de um mítico fundador epónimo, chamado Celtius ou Celtiato, de quem, justificando a quieta e pacífica posse jurisdiccional do território pela sua linhagem, presumiriam descer todos os príncipes, que em algo se tivessem, das galaicas Trebas  -os Celtici Praestamarici, embaixo do Tamara, ” rio Tambre”, ou os Celtici Supertamarici, sobre o mesmo rio  p.ej.- […]”.

A) “Galego” e “Celta” son sinónimos.  Galiza, chamada Galtia ou Kaltia na Idade do Bronce [A. Pena], é berce -en PCP, Paradigma da Continuidade Paleolítica [Alinei; Benozzo, Xaverio, Pena etc.] – dos Celtas da Europa Atlántica. / “Galego” e “Celta” são sinónimos.  Galiza, chamada Galtia ou Kaltia na Idade do Bronze (A. Pena), é berço -em PCP, “Paradigma da Continuidade Paleolítica” [Alinei; Benozzo, Xaverio, Pena, etc.] – dos Celtas da Europa Atlántica./ “Galician” and “Celtic” are synonyms.  Galicia, named Galtia or Kaltia in the Bronze Age (A. Pena), is the cradle -in PCP, Paradigm of Palaeolithic Continuity [Alinei; Benozzo, Xaverio, Pena, etc.] – of the Celts of Atlantic Europe.

Font Wikipedia

B) Os antiguos Celtas, ou indoeuropeos do refugio climático de Galiza e das costas Atlánticas da Península Ibérica, migraram ao retirarse a glaciación no Mesolítico e o Neolítico, á Europa Insular e Continental na Prehistoria/ Os antigos Celtas, ou indoeuropeos do refuxio climático de Galicia e das costas Atlánticas de la Península Ibérica, migraron ao retirarse a glaciación no Mesolítico e o Neolítico, à Europa Insular e Continental na Prehistoria / The ancient Celts, or Indo-Europeans from the climate refuge of Galicia and the Atlantic coast of the Iberian Peninsula, migrated in the Mesolithic and Neolithic to insular and continental Europe when the glaciation withdrew. 

  • NOTA: Contra o que comúnmente se pensa os vascos e os íberos -portadores de linguas an-indoeuropeas [Xaverio Ballester], isto é, de linguas alleas a Europa,  chegaron á Península Ibérica en época histórica, seguramente cos Campos de Furnas. NOTE: Contrary to what is commonly thought, the Basques and the ‘Iberos’ -bearers of An-Indo-European [= alien-to-Europe] languages [Xaverio Ballester Palaeohispanica 18 (2018), pp. 13-24.], that is to say ‘languages alien to Europe’- arrived in the Iberian Peninsula in historical times, probably with “The Urn fields” culture.

C) O actual estado do coñecementos, obriga sub vocabulo “Celta”: “1 Relativo ou     pertencente a un grupo de pobos de orixe indoeuropea”, a substituir no dicionario de la RAG a lixeira claúsula que vén a continuación/ O actual estado do conhecimentos, obriga a substituir no dicionário da RAG sub vocabulo “Celta”: “1 Relativo ou pertencente a um grupo de pobos de orixe indoeuropea” -a quando menos ligeira claúsula:/  The present state of knowledge, obliges, sub uocabulo “Celtic”: “1 Relative or belonging to a group of peoples of Indo-European origin”, to substitute in the RAG dictionary the clause that states:

 “[…] que se estableceu no ocidente de Europa, do século X ao III dantes de Xesucristo”/- […] que se estabeleceu no ocidente da Europa, do século X ao III dantes de Xesucristo”/[…] settled in Western Europe from the 10th century to the 3rd century BC.”

Por esta outra : / For this one:

“que, dende Galtia ou Kaltia, “Galiza”, e o occidente atlántico de Iberia, se estableceu en Europa insular e Continental, e polo Norte de África, dende o Mesolítico e Neolítico ao século III antes de Xesucristo” / “Que dende Galiza e o ocidente atlântico se estabeleceu em Europa insular e continental, e o Norte de África, dende o Mesolítico e Neolítico ata o século III dantes de Xesucristo / which, from Galicia and the Atlantic West of Iberia, was established in insular and continental Europe, and across North Africa, since the Mesolithic and Neolithic to the third century BC.”

Miren sobre esta cuestión da dinámica [aínda que a dinámica non poida determinar – diso xa se encargan outras disciplinas- a cultura dos que se moven] a partir do minuto 17:13 o didáctico vídeo “Achegando a Ciencia” do profesor Anxo Carracedo / Olhem sobre esta questão da dinámica [ainda que a dinâmica não possa determinar – disso já se encarregam outras disciplinas- a cultura dos que se movem] a partir do minuto 17:13 o didáctico vídeo  “Achegando a Ciència” do professor Ángel Carracedo / Considering at this issue of dynamics [even though dynamics cannot determine – as other disciplines already do – the Culture of those involved], look from minute 17:13 the pedagogical video “Achegando a Ciencia” by Professor Ángel Carracedo:

http://www.youtube.com/watch?v=0OieDukk2Sw

2 SEGUNDA IDEA/ SEGUNDA IDEIA/ SECOND IDEA:  En que momento a liturgia cristiana desprazou á pagana nesta, e noutras celebracións?/ Em que momento a liturgia cristiana deslocou à pagana nesta e noutras  celebrações?/At what point did the Christian liturgy displace the pagan liturgy in both this and other celebrations?

A  Nova Relixión Monoteista Trinitaria imposta á Occidente polos emperadores da Roma decadente, trala crise do século III, entre o 303 e o 313  para reforzar se poder Imperial: o Cristianismo [, imposto como única religión do Imperio o 27 de febreiro de 380 polo galaico emperador Theodosius natione Hispanus, de Provintia Gallaeciae, civitate Cauca [ fora de dúbida e Malicia, por ser case contemporáneo Idacio, bispo galego de Chaves-; cf. tamén Zosimo], integrou, sen disimulo, o calendario, os piacula, e o acervo relixioso Celta./ A Nova Religião Monoteista Trinitaria: O Cristianismo, imposta pelos imperadores de Occidente a Roma decadente, depois da crise do século III, entre o 303 e o 313, para reforçar o poder Imperial -imposto o cristianismo como única religión do Império o 27 de febreiro de 380 polo galaico emperador Theodosius natione Hispanus, de Provintia Gallaeciae, civitate Cauca [-fora de dúbida e da Malícia, por ser case contemporáneo Idacio, bispo galego de Chaves-; cf. também Zosimo], integrou sem disimulo todo o calendario, piacula, e acervo religioso Celta./ The New Trinitarian Monotheistic Religion imposed by the emperors of the West on the decadent Roman Empire, after the crisis of the third Century, between 303 and 313, to reinforce the imperial power: Christianity, integrated, without any dissimulation, the calendar, the piacula, “rituals”, and a good part of the religious heritage of Celtic Europe.

A Relixión Celta exprésase por unha dupla Tríada ou duplo ‘sistema trinitario’./ A Religião Celta expressa-se por uma dupla Tríade ou sistema trinitario./ Celtic religion is expressed by a double Triad or trinitarian structure.

A) Unha Trinidad, ou Trindade, feminina lunar: O Trio das Matres, escenificando a percepción agropecuária das estacións ao longo de 4 ciclos de 90 días -comezando, por preceder a noite ao día, a entrada da primavera sempre a véspera-, o 1º de Febreiro o Imbolc, agora chamado Candeloria, desdobrando o cristianismo á primeira das Matres nunha Virgem joven, Santa Brígida nodriza de Cristo; e na Virgen de Candeloria; Beltane, o 1º de Maio, – cando se alumea o pan-, mostra a Mater como Virgem grávida: a Virgem do “O”;  O 1º de Agosto Lughnasadh, cando “pare” a Nai Terra seus froitos, coa Mater como Virgen Nai; e o 1º de Novembro –Samhain ou Halloween, Véspera de Tódolos Santos-, representando o final do verán e a entrada dun espazo invernal fora do tempo coa Virgen Vella, A Cailleach, constructora de Megalitos./ Uma Trinidad feminina lunar: O Trio das Matres, escenificando a percepção agropecuária das estações ao longo de 4 ciclos de 90 dias -começando, por predecer a noite ao dia, a entrada da primavera sempre a véspera-, o 1º de Fevereiro o Imbolc, agora chamado Candeloria, desdobrando o cristianismo à primeira das Matres numa Virgem joven, Santa Brígida nodriza de Cristo; e na Virgem de Candeloria;  Beltane, o 1º de Maio  -quando se alumea o pão-, monstra a Mater Virgem Grávida: a Virgem do “O”; o 1º de Agosto Lughnasadh, Mater, a Mãe Terra, como Virgen Mãe, “pare” seus frutos; e o 1º de Novembro –Samhain ou Halloween, Véspera de Todos os santos,  a Vella Virgem, A Cailleach, construtora de Megalitos, representa o final do verão e a entrada de um espaço invernal fora do tempo./ A feminine, lunar  Trinity: The Trio of the “Matres”, staging the agricultural perception of the seasons over four cycles of 90 days – starting, as the night always precedes the day, the entrance of the Celtic spring, always the eve -, the eve of February 1, the Imbolc -today 2nd February Candlemas Day-, transforming Christianity to the Mater, in the Virgin of Candelaria, or Santa Brígida, Christ’s wet nurse; On the eve of May 1st, Beltane, – when performing “alumea o Pan”, etc.-, and the Blessed Mater is shown as pregnant: the Virgin of the “O”; on August 1st, Lughnasadh, the  Mater is shown as  Mother Earth who gives her fruits: the harvest. November 1st –Samhain or Halloween, “All Saints Eve”-, represents the end of summer and the entrance with the Old Virgin, the Cailleach, builder of Megaliths of a winter space out of time.

B) Unha Trinidad Masculina: un solar Pai, un solar Fillo, e un solar Xuíz de ultratumba (A. Pena), escenificando ao longo de 4 ciclos, os 2 equinocios e os 2  solsticios, no ano e no dia os tres pasos do sol, Nacemento no horizonte, Ascenso e Ocaso no ceo, e Morte no mar (Noite) / Uma Trinidad Masculina: um solar Pai, um solar Filho, e um solar Juiz de ultratumba [simbolizado pelo Triskel e pelo Orbe Tripartito A. Pena], escenificando ao longo de 4 ciclos, os equinocios e os solsticios, no ano e no dia os três passos do sol, Nascimento, Ascensão e Ocaso e Morte (Noite).

3. Que importancia ten para a cultura popular galega esta celebración?/ Que importância tem para a cultura popular galega esta celebração?/3. What importance does this celebration have for Galician popular culture?

Cando a Candeloria chora, medio inverno vai fóra. Que chore a Candeloria ou que deixe de chorar, a metade do inverno está por pasar

IMBOLC VÉSPERA DO PRIMEIRO DE FEVEREIRO/ A CANDELORIA : Festa Celto – Galaica da primavera/ IMBOLC VÉSPERA DO PRIMEIRO DE FEBREIRO/ A CANDELORIA : Festa Celto–Galaica da Primavera.

Febreiro. Fevereiro. February. As moi ricas horas do Duque de Berry. / As muito ricas horas do Duque de Berry. Gebroeders van Limburg; fl. 1385 – 1416. Font Wikimedia Commons

Imbolc, tamén coñecida como a Festa de Santa Brígida ou A Candeloria celebra en febreiro os primeiros signos da primavera. Acorda a terra, retornando a vida coa chegada dos días máis longos e cálidos, funde a neve, brotan as primulas, ábrese a tempada de pesca, vital na economía, e volve o leite ás ovellas, precisamente, aludindo ao empreñe destas, en antigo Irlandés. Imbolc probablemente significa, “no ventre”./ Imbolc, também conhecida como a Festa de Brígida celebra em fevereiro os primeiros signos da primavera.  Acorda a terra, retornando a vida com a chegada de dias mais longos e cálidos, funde a neve, brotam as primulas,  ábrese a temporada de pesca, vital na economia, volta o leite às ovelhas e, em antigo Irlandês. Imbolc provavelmente aludindo à gravidez destas, significa, “no ventre”.

Ruth Matilda Anderson.  Mariñeiros tentando coller un atún na Ría de Huelva.

“ábrese a temporada de pesca, vital na economia” do Atlántico. Foto Ruth Matilda Anderson. Pescador tentando coller un atún na Ria de Huelva. font: Hispanic Society of America, e a imaxe  si non è vera [porque o atún do Atlántico non emprende a viaxe ao Mediterráneo a desovar até marzo], è ben trovata pola beleza e forza, para ilustrar a actividade pesqueira atlántica iniciada na Candeloria.

En Irlanda e en Escocia din de Brígida o que nos adiantamos a Santa Lucia “Por Santa Lucía amingua a noite e acrece o día”/ Em Irlanda e em Escócia dizem de Brígida o que nos adiantamos a Santa Lucia/ In Ireland and Scotland they say from Brígida what we advance to Saint Lucia:

“A partir da festa de Brígida o día alárgase e a noite acúrtase”/ “A partir da festa de Brígida, no dia alonga-se e a noite encurta-se”/ “From Brigid’s feastday onwards the day gets longer and the night shorter”.

E Os Carmina Gadelica:

A noiva puxo o seu dedo no río/, no día da festa da noiva/, e foise a nai do frío/ A noiva pôs seu dedo no rio / no dia da festa da noiva / e foi-se a escura mãe do frio/ Bride put her finger in the river/ On the Feast Day of Bride/ and away went the hatching mother of the cold

http://www.youtube.com/watch?v=KBDumSLh3VY
Gabhaim Molte Bríde – Hymn to St Brigid Composer: Damian Gallagher

Santa Brigida e a Candeloria presiden o nacemento de nosas primaveras, a arte e a beleza, e desenvolven tamén, brillante papel protexendo a pesca, aos pescadores e os cultivos/ Santa Brigida e a Candeloria presidem o nascimento de nossas primaveras, a arte e a beleza,  e desenvolven também, brilhante papel protegendo a pesca, aos pescadores e os cultivos./Saint Brigit, like Candeloria, preside the birth of our springs, the art and beauty, and also develop, brilliant role protecting the fishing, the fishermen and the crops.

La Vieja del Invierno, constructora del paisaje, sosteniendo la Pena Molexa. A Vella do Inverno, construtora da paisaxe, sostendo a Pena Molexa. A Velha do Inverno, construtora da paisagem, sustentando a Pena Molexa. The Old Lady of Winter, builder of the landscape, holding the Pena Molexa. O Val. Narón. Galice. By Carlos Alfonzo.  in OVal, A Sua História by A.Pena & M. Harris

A Véspera do Dia de Santa Brígida “Là Fhéill Bhrìghde” La Cailleach, A Vella do Inverno, a escuridade e a noite, velada co seu manto azul, chamada en Galicia “A Vella” – é a que nos fai o Arco da Vella, e sosten có dedo meniño a Pena Molexa-, viaxa á Illa onde ten a súa manantial de mocidade volvéndose doncela ao amencer,  a moza Virxe casamentera de extraordinaria beleza: Brigantia, “Alta Señora”.

“A Casamenteira Moura da Pena Molexa” buscando digno esposo. In Contos e Lendas de Trasancos de Tradición Oral. Eva Merlán Bollaín

Brigantia, a “Alta Señora”, encarnación do Estado, que dá nome a nosa Terra de Bergantiños, elixe como “Bride”,  ao rei, cásase con el, tras sometelo a unha proba, para gobernar a Treba ou o Toudo, “Pobo”, “Estado”, “Nação”,  envellece con el, e á súa morte, retornando á mocidade, busca, outro rei, “porque sempre ten un home esperando á sombra de outro”/ A Véspera do Dia de Santa Brígida “Là Fhéill Bhrìghde” A Cailleach, A Velha do Inverno, a escuridão e a noite, velada com seu manto azul, chamada em Galiza “A Vella” – a que nos faz o Arco da Vella ou a Pena Molexa-, viaja à Ilha onde tem seu manancial de juventude se voltando donzela ao amanhecer,  a jovem Virgem casamenteira de extraordinária beleza: Brigantia, “Alta Senhora”, encarnación do Estado, que dá nome a nossa Terra de Bergantiños, elege como “Bride”,  ao rei, se casa com ele, depois de submeter a uma prova, para governar a Treba ou Toudo, a Patria, Estado o Nação, envelhece com ele, e a sua morte, retornando à juventude, procura, outro rei, “porque sempre tem um homem esperando à sombra de outro”.

É santa Brígida no século IV, cristián, estendéndose no século VI o seu culto polas Illas Británicas Santa Brígid de Irlanda ou de Kildare, Santa Bride de Escocia, socia da Virxe Mary of the Gael e de la Trinidad/É santa Brígida em em o século IV, cristão, estendendo no século VI seu culto pelas Ilhas Britânicas Santa Brígida de Irlanda ou de Kildare, Santa Bride de Escócia, sócia da Virgen Mary of the Gael e da Trinidad:

Noiva, Noiva entra! / Ti es, en verdade, benvida / Dá desafogo á muller e dá a concepción a la Trinidad/ Noiva, Noiva entra! / Tu és, em verdade, bem-vinda / Dá desafogo à mulher e dá a concepção à Trinidad/ “Bride, Bride come in!/ thy welcome is truly made,/ Give thou relief to the woman, and give thou the conception to the Trinity”.

Por Santa Brígida arranxábanse os matrimonios. As mozas casamenteiras irlandesas, e aínda as nenas, dun lugar, reuníanse nunha casa, pasando toda a noite xunto a una carretilla feita con follas de la esfolla do maiz “para que Santa Brígida, deitásese en ela” adornando “a cama de Santa Brideog ou Brigid con cunchas e cintas. A habitación era visitada por todos os mozos solteiros da parroquia. / Por Santa Brígida arranjavam-se os casais. As jovens casamenteiras irlandesas, e ainda as meninas, de um lugar, se reuniam numa casa, passando toda a noite junto a um carrinho feito com folhas da esfolla do milho “para que Santa Brígida, se deitasse em ela” enfeitando “a cama de Santa Brideog ou Brigid com conchas e fitas. A habitação era visitada por todos os mozos solteros da parroquia. 

Simbolizando a calor do sol, diariamente implorada como “radiant flame”, raíña do lume, en las Higlands no centro da casa, la “lareira”, onde se acende o lume do fogar. É a Berg ou Bergusia da Galia, a esplendente doncela celta, nai e tamén  reina  fo cheabhar agus fo chuan  “entre o ceo e a terra”./ Simbolizando o calor do sol é diariamente implorada como radiant flame, “rainha do lume”, nas Higlands na “lareira”, eixo da casa, do lar, onde se acende o fogo . É a Berg ou Bergusia da Galia, esplendente donzela mãe e rainha  fo cheabhar agus fo chuan “entre o céu e a terra”.

Así a Candeloria e Santa Brígida, son politécnicas virxes, protectoras dos noivos, dos matrimonios, dos recén casados, do fogar e da vida familiar. A santa percorre os fogares de casa en casa esa noite repartindo bendicións, e os campesiños deixan algunha peza de roupa fora para que a santa a benzoe. Os druidas cobraban la fumádega, imposto por acender o lume do fogar, herdado pola igrexa. Esa noite o cabo da casa apagaba lume do fogar rastrillando as cinzas na lareira. E a mañan seguinte, buscaban nas cinzas as pegadas da Santa./ Assim, a Candeloria e Santa Brígida, são politécnicas vírgenes, protectoras dos noivos, dos casais, dos recém casados, do fogar e da vida familiar. A santa percorre os lares essa noite repartindo bênçãos de casa em casa, e os camponeses deixam uma prenda de roupa fora pára que a santa a abençoe. Também era quando os druidas cobravam a fumádega, imposto por acender o fogo do lar herdado pela igreja, por isso o cabo dá casa apagava o fogo rastrillando as cinzas pela lareira. Ao dia seguinte, procuravam nas cinzas as pegadas da Santa.

“Construirei o fogar / como o construiría [a Virxe] Maria/ a protección de Bride e de [a Virxe] Maria / protexendo (o lume de) a lareira, protexendo o chan / protexendo a casa toda”/ “Construirei o lar / como construi-lo-ia [a Virgen]Maria/ a protecção de Bride e de [a Virgen] Maria / protegendo (o fogo de) a lareira, protegendo o solo / protegendo toda a casa.”/  “I will build the hearth/as Mary would build it./ The encompassment of Bride and of Mary/ guarding the hearth guarding the floor,/guarding the household at all”. E son abogosas para moitas cousas mais.

A Virxe de Candeloria e Santa Brígida son patroas dos recén nados, dos nenos maltratados polos pais, das matronas, das mulleres traballadoras, das leiteiras, dos pobres, dos barqueiros, dos ferreiros, dos mariñeiros –abríndo o dia de Santa Brígida a tempada de pesca-, dos viaxeiros, dos criadores de aves – Por santa Brígida casan os paxariños-, dos sabios, dos prelos, das monxas (virxes), dos reis/ A Virgen de Candeloria e Santa Brígida são patroas dos recém nascidos, dos meninos maltratados por seus pais, das matronas, das mulheres trabalhadoras, das leiteiras, dos pobres, dos barqueiros, dos ferreiros, dos marinheiros – abrindo o dia de Santa Brígida a temporada de pesca-, dos viajantes, dos criadores de aves – Por santa Brígida casam os passarinhos-, dos sábios, dos prelos, das freiras (vírgenes), dos reis…

Et iterum dico: Para coñecer mellor nosa importante festa, é imprescindible ler o traballo do meu colega Fernando Alonso Romero/ Para conhecer melhor nossa importante festa, é imprescindível ler este trabalho de meu amigo Fernando Alonso Romero: Tradiciones y creencias relacionadas con el día de Santa Brígida y la Candelaria in Garoza: revista de la Sociedad Española de Estudios Literarios de Cultura PopularISSN 1577-8932, Nº. 11, 2011págs. 19-30

Galicia é, no actual estado do coñecemento, o berce dos Celtas de la Europa Atlántica. O sistema institucional Celta, doulle a miña palabra de honor, é comúm, universal, igual para todos. Nada do que celebre un pais Celta irmán énos alleo. Eis o noso UNIVERSALISMO/ Galiza é no actual estado do conhecemento o berço dos Celtas de la Europa Atlântica. O sistema  institucional Celta, dou-lhe a minha palavra de honor, é comun, universal igual para todos Nada do que celebre em um pais Celta irmão é-nos alheio aos galegos. 

Esta obra atópase baixo unha licenza internacional Creative Commons BY-NC-ND 4.0. Calquera forma de reprodución, distribución, comunicación pública ou transformación desta obra non incluída na licenza Creative Commons BY-NC-ND 4.0 só pode ser realizada coa autorización expresa dos titulares, salvo excepción prevista pola lei. Pode acceder Vde. ao texto completo da licenza nesta ligazón: https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.gl

About fidalgosdenaron

André Pena, funcionario de carreira historiador, arqueólogo e arquiveiro do Concello de Narón, é doutor en arqueoloxía e historia antiga e decano do Instituto Galego de Estudos Celtas IGEC. Especializado no estudo das Relixións da Antigüidade; da Relixión Celta e a súa influencia no presente Cristián; da Mitología comparada; das Institucións Celtas e Indoeuropeas; dos Santuarios Celtas; da Orixe pagana e o presente cristián do Camiño de Santiago e de San Andrés e da Historia Antiga, Medieval e Moderna de Galiza.
Esta entrada foi publicada en ETNOARQUEOLOXÍA. Ligazón permanente.

Deixar un comentario

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.